Rozdział 2.

    -Lisa - ktoś delikatnie szturchnał dziewczynę w rami.
- Mhm? - Chłopak uzyskał krótką odpowiedź.
- Masz za dwie godziny wywiad i to na żywo, a za godzinę masz być w studiu.
- Dlaczego mnie wcześniej nie obudziliście? - zerwała się na równe nogi.
Biegała po pokoju zbierając potrzebne jej rzeczy. Harry wybuchł głośnym śmiechem.
- No co? - uniosła pytająco brwi.
- Nic, nic. Tylko zabawnie wyglądasz biegając w samej bieliźnie - poklepał miejsce koło siebie, zachęcając ją by usiadło.
Podeszła do łóżka i spoczęła na nim.
- Przepraszam za wczoraj - ukazał swoje dołeczki - ostatnio mam dużo na głowie i kilka nie miłych incydentów. - objął ją ramieniem. - Teraz już wszystko będzie ok. Chyba...
- Ym.. Harry?
- Tak?
Blondynka wzięła głęboki oddech.
- Myślisz, że na prawdę się kochamy?
- Tak, chyba tak... Przecież inaczej byśmy razem nie byli. Prawda?
Przytaknęła głową i wtuliła się w niego mocno.
- Musimy się zbierać. Niall się dorwał do lodówki. - jęknęła nie zmieniając pozycji.
- Skąd ty takie rzeczy wiesz? - lekko się od niej odsunął.
- Nie wiem... Jest już po 10. Domyślam się.
   Na prawdę nie wiedziała, jak to się działo, że gdy zawsze była blisko Nialla, albo w jednym pomieszczeniu wiedziała co on robi, czasem nawet z kim. Nie potrafiła tego wytłumaczyć.
   Wcisnęła na siebie ciasne czarne spodnie, miętową koszulę ombre oraz tego samego koloru platformy. Do ręki wzięła ciemną kopertówkę.
- Możemy iść - zakomunikowała stając w drzwiach.
Mimo że jej szpilki miały 13 cm, Harry nadal był od niej prawię o głowę wyższy.
   Kroczyła z wielką gracją po schodach trzymając Stylesa za rękę i uśmiechając się od ucha do ucha. Odważnym krokiem weszła do kuchni.
- Cześć wszystkim - pomachała ręką.
- Dzień dobry- odezwała się jednocześnie cała trójka.
- Zrobiłem Ci kanapki! -Horan podsunął jej talerz pod nos.
- Dziękuje, ale nie jestem głodna.
Przy stole brakowało tylko Malika i jego dziewczyny. Kogo jak kogo, ale jego jej nie brakowało.
- Carlin* - dobiegł ją zza pleców znany męski głos.
- Malik  - syknęła przez zaciśnięte usta.
Mulat rozsiadł się koło niej kładąc natychmiast rękę na jej kolanie.
- Jak tam po upojnej nocy z Harrym? - zapytał chamsko - Twoje jęki było słychać, aż u nas.
- Po pierwsze Zayn - powiedziała to z takim jadem, że można było się nim otruć - bierz te ręce- strąciła jego ręce - po drugie jęczę, bo Harry mnie zaspokaja w przeciwieństwie do Ciebie, on sobie radzi.
Jego usta ręce zacisnęły się w wąską linię, a ręce zwinęły w pięści.
- Znowu wygrałam - szepnęła mu na ucho wstając z krzesła.
- Dobra to ja lecę.
- Odwieźć Cię? - Niall podniósł wzrok znad talerza.
- Ja to zrobię! - Zerwał się z krzesła loczek.
Otworzył pierwszą szufladę od góry w poszukiwaniu kluczyków do auta.
- Mam! - uniósł triumfalnie zdobycz.
- Do zobaczenia - rzuciła dziewczyna przekraczając próg.
Harry otworzył przed nią drzwi gdy nagle po całym domu rozległ się piskliwy głosik.
- Loli!- krzyknęła dziewczyna zbiegająca po schodach.
- Pezz! - Lisa wybiegła jej na przeciw.
Mimom tego jak bardzo nie lubiła jej chłopaka, Perrie była fantastyczną przyjaciółką. Wpadły sobie w ramiona i mocno się przytuliły.
- Stęskniłam się - powiedziała dziewczyna mulata.
- Ja też, brakowało mi naszych nocnych rozmów.
- Oh! To takie słodkie - Malik pojawił się koło nich znikąd. - Chodź kochanie, nie warto tu zostać. - Objął ją w tali i pociągnął do kuchni.
Edwards rzuciła przepraszające spojrzenie przyjaciółce.
- Nie ma sprawy i tak muszę jechać na wywiad. - uśmiechnęła się do niej pokrzepiająco oraz razem z Harrym opuścili mieszkanie.

  - Nienawidzę tej dziwki - mruknął Malik zasiadając z powrotem do stołu.
Niall słysząc te słowa wręcz zachłysnął się wodą, którą pił.
- Zayn, wiesz, że Cię uwielbiam. - Zaczął niepewnie - ale Lisa to moja przyjaciółka i nie życzę sobie takich oszczerstw na jej temat. Przyzwyczaiłem się do waszych ciągłych wojen, ale to już przesada.
- Tylko dziwki spotykają się z chłopakiem dla sławy. Jest tragiczną aktorką i gdyby nie ty to pewnie nigdy by się nie wybiła.
- Wiesz co? - wtrącił się w rozmowę Liam - w sumie to ona dostał rolę jak on się dostał do programu więc nie byłbym tego taki pewny.
- Ale z Harrym się spotyka dla rozgłosu - miał przeciwko nim tylko jeden argument
Blondynka go kopnęła pod stołem.
- Auć - jęknął - Co ty wyprawiasz?
- Zamknij się w końcu.

   Siedziała na dużej kanapie, rozglądając się po pomieszczeniu. Była w tym studiu już nie raz, po każdej roli była tu zapraszana.
- Pani Carlin, wchodzi pani za minutę - poinformowała ją ruda kobieta.
Wstała delikatnie, by po chwili przejrzeć się w lustrze czy wygląda dobrze. Podeszła do miejsca z którego miała wyjść przed kamery.
- Zadebiutowała jako księżniczka Alicja grając jedną z głównych ról w filmie, potem rozdzwoniły się do niej telefony z kolejnymi propozycjami między innymi role w disneyowskich filmach. Już wiecie kto to? Panie i Panowie przed wami Lisa Carlin!
Weszła pewnym krokiem machając do skromnej publiczności. Podeszła do Eda i przywitała się z nim na buziaka w policzek, a on wskazał jej miejsce, które ma zająć.
- Napijesz się czegoś? Hm... Zaproponowałbym Ci coś mocniejszego ale 18 latek jeszcze nie masz - widownia na jego słowa wybuchła śmiechem.
- Dobrze, dobrze! Cisza! Lisa powiedz nam jak poszły zdjęcia do nowego filmu. Zdradź nam rąbek tajemnicy!
Dziewczyna miała na pamięć wykute odpowiedzi, których miała udzielać n temat filmu, więc płynnie odpowiedziała:
- Jak pewnie wszyscy wiedzą, film jest kręcony w Francji. Zdjęcia poszły gładko dzięki dopisującej nam pogodzie.
- A możesz nam zdradzić o czym on będzie?
- Oh, o miłości i to pięknej.
- Mówiąc o miłości. - dziennikarz klasnął w dłonie. - Nadal jesteś z Harrym? Widziałem was nawet dziś razem pod studiem. - na wielkim ekranie pojawiło się ich zdjęcie z dziś. - Czyż oni nie są słodcy?
Z widowni wydało się krótkie ooo.
- To jak, jesteście razem? - zamrugał śmiesznie oczami.
- Tak, tak... - spojrzała niepewnie na zdjęcie.
- Dobrze to jeszcze jedno pytanie. Ci Twoi fani Calidirsi.
- Carliners - poprawiła go blondynka.
- No Carliners, przecież mówię. Powiedz nam co najgorliwszego zrobili w Francji/
- Myślę, że akcja, którą zrobili z plakatami i serduszkami była przesłodka. Wiesz, kilkaset osób stojących przed Twoim balkonem i trzymających Twoje plakaty układające się w serce. To było na prawdę wspaniałe!  No i oczywiście albumy, które dostaję. Kocham je wręcz, są takie cudowne! Ah... Zapomniałabym o listach, które czytam nie raz ze łzami w oczach, nie mogę odpisać na wszystkie, ale to i tak cudowne, że ktoś docenia to co robisz
- Brawo dla Lisy za tą piękną wypowiedź, to teraz, może zapowiemy reklamy?

*Carlin - nazwisko Lisy

* * *
Wiem, " rozdział nie ma nic wspólnego z prologiem"
Ale kochani czy ja muszę zdradzać ich tajemnice już w pierwszych rozdziałach?
Zrozumcie też mnie, ; )
Połączenie pojawi się w 4 rozdziale : )
Bardzo dziękuje za tyle wejść.
Jesteście kochani.
Jak najszybciej postaram się dodać rozdział.
Proszę o pozostawienie komentarzy.