Nie ważne jak życie jest ciężkie, nie trać nadziei. - Zayn Malik.

Rozdział 8

Spojrzałam na telefon. Nie znałam tego numeru. Odebrałam telefon i usłyszałam dobrze mi znany głos.

-Hej, Elizabet. Mógłbym wpaść do Ciebie - Liam brzmiał na przygnębionego. - Chciałbym pogadać, a chłopaków nie ma. 

-A może ja bym do was podeszła? Właśnie szłam na spacer. Jeśli Ci to nie przeszkadza oczywiście. - odpaliłam papierosa.

-Jeszcze bardziej mi to pasuje! - usłyszałam lekką nutę radości w jego głosie.

-Będę za 20 min. - rozłączyłam się a telefon schowałam do torebki.

Szłam szybkim krokiem paląc papierosa. Na szczęście pod domem chłopaków nie było fanek ani paparazzi. Weszłam do domu i zobaczyłam zapłakanego Liama przed nim zdjęcie jakiejś dziewczyny i otwarty laptop.

-Liam co jest? - zdjęłam szybko z siebie kurtkę i torebkę rzuciłam koło kanapy i go przytuliłam.

Chłopak nic nie odpowiedział pokazał tylko na otwartego laptopa. Zerknęłam na artykuł i wyłapałam kilka najważniejszych słów. Dziewczyna Liama Daniell zdradziła go. Szybko zobaczyłam na galerie zdjęć. Dziewczyna szła za rękę z jakimś chłopakiem , na kolejnym dawała mu buziaka w usta.

-Dzwoniłeś do niej? - popatrzyłam na niego z współczuciem. 

-Kilka razy , nie odbiera - popatrzył na mnie zaszklonymi oczami.

-Przecież wiesz jak paparazzi umieją zamieszać ludziom w głowie. Nie możesz się przejmować do póki nie dowiesz się prawdy od niej, jak było. - starałam się pocieszyć chłopaka ale chyba na próżno.

-Przecież to jest jednoznaczne! - był teraz wściekły. - Nie gadajmy o tym. Może oglądniesz ze mną jakiś horror? - uśmiechnął się sztucznie i zamknął laptopa.

-Jasne, ty wybierz film a ja zrobię jakiś popcorn i przekąski- wstałam z kanapy i szłam w stronę kuchni.

Przygotowałam popcorn , kanapki, jakieś dropsy i paluszki. Li już na mnie czekał film był gotowy.

Wybrał horror "Evil dead" . Rozsiadłam się wygodnie koło niego na kanapie. Po 30 minutach filmu zaczęło mi się nudzić. Więcej się uśmialiśmy z tego horroru niż baliśmy się. Zaczęłam rzucać w chłopaka dropsami i resztką popcornu. 

-Nie ładnie El, nie ładnie - rzucił się na mnie i zaczął mnie gilgotać.

Spadłam ze śmiechu na dywan a chłopak nie przestawał mnie gilgotać klęknął nade mną i gilgotał, gilgotał, gilgotał. Nagle drzwi się otworzyły. A do środka wszedł Zayn.

-Nie przeszkadzajcie sobie... - popatrzył na chłopaka z wyrzutem.
-Zay! Ej Zay! To nie tak jak myślisz.. - chłopak przestał mnie gilgotać.

Siadłam koło chłopaka na kanapie.
-Super... Najpierw dziewczyna teraz przyjaciel. Nieszczęścia jednak chodzą parami.. - chłopakowi się znowu zaszkliły oczy.
-Daj mi chwile ok? - przytuliłam go wzięłam torebkę i poszłam po schodach do pokoju Mulata.
Zapukałam nikt się nie odezwał. Uchyliłam lekko drzwi chłopak siedział na balkonie z papierosem.
Weszłam do niego i wyjęłam swojego papierosa. Nawet na mnie nie spojrzał.
-Możesz mi powiedzieć o co chodzi? - popatrzyłam na niego.
-O nic, idź do Liama lepiej. - odpowiedział mi i gasząc papierosa wszedł do pokoju.
-Wróć tu. - powiedziałam zdecydowanie i zaciągnęłam się szlugiem.
Chłopak popatrzył na mnie z pod byka ale jednak wrócił. Wzięłam jeszcze kilka machów i zgasiłam papierosa na popielniczce. Stanęłam przed nim.
-Między mną a Li nic nie ma, słyszałeś plotki o Dan? Sądzę że na pewno tak. Próbowałam go po prostu pocieszyć wiesz? Jak przyjaciela... - mówiłam patrząc mu prosto w oczy. Nasze twarze były blisko siebie.
Chłopak nagle objął mnie w tali i zbliżył swoje usta do moich. Serce mi stanęło. Nie mogłam się nawet ruszyć.
-Nie musisz mi się z niczego tłumaczyć, jesteśmy tylko przyjaciółmi prawda? - Odwrócił się z perfidnym uśmiechem i wyszedł z balkonu.
Te słowa zabolały. No tak.. Odpłacił mi się pięknym za nadobne.Czułam że moje oczy robią się mokre. Wyszłam więc z pokoju mulata i szłam poszłam do salonu. Gdzie jak się okazało siedziała już reszta zespołu.
-Dobra ja spadam. Pa -rzuciłam szybko i wyszłam za drzwi.
Odetchnęłam głęboko. Szłam już ulicą, paliłam papierosa. "Nie myśl o nim, nie myśl o nim ," - powtarzałam w myślach w kółko. Byłam już pod domem. Wygrzebałam z torebki kluczę i trzęsącymi rękami jakoś otworzyłam drzwi. Weszłam do domu i od razu z płaczem rzuciłam się na kanapę.
Minęło jakieś dwie godziny jak już tak leżałam. Czułam że zasypiam. Słyszałam jeszcze że ktoś wchodzi do domu. "To tylko tata" - pomyślałam. Osoba przykryła mnie kocem i pocałowała w czoło.

Byłam w jakimś ciemnym korytarzu. Szłam cały czas przed siebie. Nagle zobaczyłam Lou i loczka.
 -Chłopaki gdzie ja jestem? - Nic nie powiedzieli tylko szli ze mną. Po chwili spotkaliśmy blondyna i Liama. Postanowiłam już o nic nie pytać. Nagle zobaczyłam światło zaczęłam tam biec. Przede mną stał brunet, który się uśmiechnął przytulił mnie, a nasz usta się do siebie zbliżyły. Dzieliły nas milimetry. Nagle jasna łuna światła wszystko prysło.

Obudziłam się w pokoju było ciemno. Dopiero po jakiejś minucie wpatrując się w ciemność zobaczyłam jakąś postać.

* * *
Następny rozdział = 5 komentów :*
jeśli się podoba to proszę, komenujcie. Nie wiem czy nie usunę bloga...